Kendimce bir yolum var; revanım onca yıldır,
Çelme için önümde duranı bilmiyorum!
Sağlık ver dosta Rabbim; düşmanımı hep yıldır,
Taş atıp da kafamı kıranı bilmiyorum!

Çıkar şebekeleri güzergâhları tutmuş,
İçinde cin ve şeytan; giysileri çaputmuş,
Beni taşıdıkları omuzdaki tabutmuş,
Ölmeden tez kefene saranı bilmiyorum!

Şu çekiştirenler kim, kimin doğrudur yolu?
Sağ yumruğu sıkanın aldatıyordu solu,
Kaptırmamak imkânsız eli verince kolu,
Hesaba çekip soru soranı bilmiyorum!

Dünyada her dediğim illa olsun demedim,
Kaderde yazılanın dışına gidemedim,
Yoğun efkâr basınca şiirsiz edemedim,
Henüz tüm hedefine varanı bilmiyorum!

Herkesin iyiliği Allah’tan dileğimdi,
Şirki, küfrü, nifakı eleyense eleğimdi,
Bir iblise der miyim, o benim meleğimdi?
Hasedinden oluşan yaranı bilmiyorum!

Çok yoran olsa bile kimseyi yormam sahi,
İhtiyar etti yoran; bahtiyar olmam dahi,
Güya hep kardeşiz ya; öyle değil mi ahi?
O da kim diye sorsan yoranı bilmiyorum!

(HAS)