5
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
164
Okunma
Bir zamanlar gez gez bitiremediğim
Bu şehir
Şimdi bana dar geliyor
Meğer
O caddeler
O sokaklar
Seninle genişliyor
Işık diye sandığım aydınlık
Gülüşlerin oluyormuş
gecesi gündüzü belli olmayan zaman
seninle uzuyormuş
Anladım ki
Ömür denen şey
Yaşamakla
Kalem yazmakla
Aşk ise
Unutuldukça tükeniyormuş
Bir varmış bir yokmuş ile başlayan masallar
Seninle aynı hikayeden geçiyormuş
Kitabın yarısı bitmek üzereyken
Şairlerin o sevgi durağında
Kendime yer olmadığını anlıyorum
İnsan diyorum
Yüreği ile en son ne zaman güldüğünü
unutuyor
Rüzgar
Yine yağmur yağar avuntusu ile oyalıyor
Yüreğime
Bişeyleri kapatma duygusu geliyor
Aşka dair virgüllü kalan cümlelerin artık noktasını koyuyorum
Adımlarım her defasında dikene denk gelsede
Atmak zorundayım
Çünkü bu yol kaderim
Yürüyorum
5.0
100% (10)
Cevap Yaz