Düşmüşsün aşk ateşine inim inim inilersin
Hiç inleme ey bülbülüm gül duymuyor ahu zarı
Gül dalını mesken tuttun dikeni batmaz mı dersin
Karakışta dondun kaldın bekliyorken ilkbaharı
Hiç inleme ey bülbülüm gül duymuyor ahu zarı

Gül dalının dikeninde inceden sızlar kanadın
Çatlayan her damarından damla damla gül kanadın
Alev alev yanmışsın sen kül olmuş bak sol kanadın
Gözlerinden yaş aktıkça nasıl unutursun yâri
Hiç inleme ey bülbülüm gül duymuyor ahu zarı

Gözyaşıyla beslenirmiş ağlatırken gül bülbülü
Yaban bir el kırıverir dalındaki gonca gülü
Beklediğin umutların hepsi toprağa gömülü
Çaresizlik içindeyken düşünürsün intiharı
Hiç inleme ey bülbülüm gül duymuyor ahu zarı

Ölüm bile çare değil sancıları dindirmeye
Yeterli mi çekip gitmek kaprisleri sindirmeye
İnan aşkın gücü yeter asumanı indirmeye
Bu aşk kalpte yaşadıkça sinesinden gitmez harı
Hiç inleme ey bülbülüm gül duymuyor ahu zarı

17.11.2008/Samsun

İbrahim COŞAR