Ben bir zamanlar deli taylar gibiydim.
Biri geldi beni darmadağın etti.
Bakmayın benim böyle saçımın başımın dökük olduğuna,
Bakmayın boynumun eğik olduğuna,
Bakmayın sessiz sessiz durduğuma,
Ben böyle değildim.
Biri geldi girdi hayatıma,
Hayatımı tamamen değiştirdi.
Değiştim ben değiştim.
İçimdeki hüzünler kalmadı artık.
Yalnız değilim, kimseye güvenmiyorum artık.
Çok değiştim ben, eski huylarım yok.
Artık susuyorum.
Günlerden hangi gün bilmiyorum.
Geceymiş gündüzmüş hiç farkında değilim.
Gündüzde bile karanlığın içindeyim.
Hani derler ya geceleri çok seviyorum diye,
Benim gecem de bir gündüzümde.
Değiştim ben, eskisi gibi değilim.
Yüzüm gülmüyor.
Biliyorum kimi sevsem gidecek.
Kime sevdalansam bitecek.
Yüzüm gülse ağlayacağım.
Gitmez desem gidecek.
Çok sevsem terk edileceğim.
Yalnız kalacağım üşüyeceğim.
Hayatımdaki herkes tek tek gidecek biliyorum.
Yine omuzlarıma yük binecek.
İçim acıyacak, canım yanacak.
Cam kırıkları canıma batacak,
Yok yok eskisi gibi değilim ben.
Değiştim hiçbir şeyi takmıyorum artık ben.
Hayallerim vardı benim kendimce.
Masum yüzlü kadınımın elinden tutup.
Bir kır bahçesinde, gelinciklerin içerisinde dolaşmak.
Dere kenarının altındaki çınar ağacında oturmak.
Şimdi hayal bile kuramıyorum değiştim.
Eskisi gibi değilim artık.
Sırtımda hançerlenmemiş tek bir nokta bile yok.
Çocukluğum, gençliğim, afacanlar, aymazlığım,
Hiçbiri yok artık.
Göz altı torbalarım var şimdi, kaz ayaklarım.
Dökülen saçlarım
Kendisini dinleyeceğim bir insan bile yok hayatımda.
Çünkü hep yalan, hep dolan.
Gözyaşlarına inanırdım eskiden,
Gözyaşları bile yalan olmuş.
Değiştim ben değiştim.
Artık gülen gözlere, şen sözlere.
Kendini bilmeyen özlere doluyum ben.
Eskisi gibi değilim artık.

09.09.2025
Ferhangi siir