Ey yar .
Ey benim gonca gülüm.
Ey benim mor sümbülüm .
Gidecek misin?
Gideceksen nereye gideceğini söylemeyi unutma sakın ?
Belki özlerim seni, belki mektup yazarım .
Dostla ,akrabayla selam yollarım .
Belki merak ederim.
Çekinme benden, sen de bana yazarsın .
Olur ya, bir şeylere ihtiyacın olur ,
Söylersin ben de gönderirim .
Gidecek misin?
Gideceksen ben de neyin varsa hepsini al.
Eğer unuttukların olursa bana söylersin .
Boş ver, boş ver beni düşünme .
Sen mutlu ol yeter,
Ben kalabalığa girerim, metroya binerim, trene binerim.
Kendi kendime gezerim .
Yalnız aklımda sen.
Şiir yazarım, köye giderim, babamla bahçede toprağı eker sularım .
Sen iyi ol, üzülme sen .
Sen kendine iyi bak.
Ben bakıyorum zaten.
İhtiyacım tek bir şey var sadece.
Ondan başka hiçbir şeye ihtiyacım yok,
Her şeyim var.
Benim ihtiyacım olan şeyi biliyorsun.
Sakın gittiğinde buraları unutma .
Gezdiğimiz yolları, oturduğumuz dere kenarını,
Beni de unutma bu arada.
Arada bir selam gönder bana.
Yolun buralara düşerse, beklerim.
Eğer geldiğinde evde yoksam.
Anahtarın yerini biliyorsun .
Ben seni unutmadım güzel gözlüm , unutamam .
Her şeyi alıp götürsen de.
Kalbin hala kalbimin içinde.
Her şeyi alıp gittiğini sanıyorsun değil mi?
Oysa ben darmadağınım odamda .
Sokağa çıkarım karışırım diyorum ama,
Bakma sen bana.
Sen mutlu ol yeter.