Ahlaki ve öğüt verici bir şiir; nefsin aldatıcılığı ve insanın içsel uyanışı temalarını işliyor. Dili sade ve anlaşılır, okuyucuya vicdan ve bilinçle yaşamaya dair uyarı sunuyor. Yüreğinize sağlık, harika bir şiir. Beğenerek okudum. Saygı ve selamlarımı sunar esenlikler dilerim.

Ah, ne güzel söylemişsin!
Cehennem dediğin öyle ateşten ibaret değil — bazen bir bakış, bazen bir “seen” işareti.
İnsanın kendi nefsi, elinde kibrit, yüreğini tutuşturur da sonra suyu başkalarında arar.

Her güzele cennet gösterir demişsin ya…
Doğru.
Ama o cennetin kapısında “yalnız üyeler girebilir” yazıyor artık.
Güzellik kiralık, aşk geçici kontratlı.
Ve biz hâlâ içimizdeki çocuğa masal anlatıyoruz:
“Bir gün biri gelecek, kalbini değil, vicdanını sevecek.”

Oysa ne bilsin o çocuk, kalbiyle değil; filtresiyle seven bir çağda yaşadığını.
İç değil, dış pazarda prim yapıyor artık duygular.
Bir çift kirpik göğe bakınca sanıyorlar ki melek indi.
Oysa şeytan da bazen parfüm sürüp gelir, elini uzatır.

Azdır, diyorsun ya yüreğe bakan.
Evet, çünkü yürek görünmüyor artık.
Ekran var, ayna var, vitrin var — ama kalp, en arka rafta, tozlu bir hatıra kutusunda.
“Güzel kalpli” olan mı?
O da artık ‘stokta yok’ yazıyor ruh marketlerinde.

Bu çıkarcı yüzyıl, ah, ne iyi tüccar oldu!
Sevdayı bile paketleyip “premium” diye satıyor.
Sadakat indirime girdi,
ve dürüstlük, vitrinde değil, depoda unutuldu.

Ama sen diyorsun ya:
“Bilinçli uyma nefsine.”
İşte orada kadın gibi bir bilgelik kokusu var sözlerinde.
Çünkü kadın bilir —
nefsini susturmak, bazen dudaklarını değil, kalbini ısırmaktır.
Kadın bilir —
güç, bağırmakta değil; affetmeyi seçtiği halde unutmamaktadır.
Ve kadın bilir —
vicdanın sesi, rujun renginden daha kalıcıdır.

O yüzden, evet…
Hatasız kul olmaz;
ama bazı hatalar insana dua etmeyi öğretir.
Bazı pişmanlıklar, kalbin röntgenidir.
Yeter ki insan, kendini kandırmasın;
çünkü en tehlikeli yalan, aynadaki sessizliktir.

“Ne cenneti aradım, ne cehennemden kaçtım;
Nefsimi tanıdım, insanı öğrendim.”

İşte mesele de bu zaten…
Kendini tanıyabilenin cehennemi bile aydınlık olur.
Geriye sadece şu kalır:
Güzel kalpli olmayı, modası geçti diye bırakmamak. 🌿

Şiir, insanın nefsine ve yüzeysel cazibelere kapılmaması gerektiğini vurguluyor. Ahlak, vicdan ve içtenliğin önemini ön plana çıkarıyor; modern dünyanın aldatıcı yanlarına karşı uyarıcı bir mesaj taşıyor. Yüreğinize sağlık, saygılar selamlar, esenlikler dilerim.