Kasım Ayında ¹⁸³

Kasım gelince romantik yürüyüşler yaparken ayaklarımızın altında kurumuş yaprakların çığlık sesini duyarız kulaklarımızda bir zaman bizde taze ve güzeldik der gibi hayat dolu her şeyde olduğu gibi zaman onların da sonu olmuş Kasım ayında.
 
Dağ köyü soğuk çetin olur bizim buraların güneş gider gitmez iliklerimize kemiklerimize kadar donarız üşürüz ister istemez hazırlanırız kışa elmaları, asmadan üzümleri toplarız kış odunumuz kesilir ormandan hızla buz gibi bir telaş düşüp dolaşır içimizde Kasım ayında.
 
Bir hüzün çöker içimize derinden derinden kanar durur seksen üç yıldır içimize içimize sonsuz bir aşk acısıdır ona duyulan on kasım yüreğimiz kalbimiz ağlar durur mavi gözlerine atam Atatürk diye diye Kasım ayında.
 
Poyraz sert eser yağmur yan yan yağar sabahları soğuk ciğerine ciğerine dolar kar kokusu gelir sanki dağların ardından doğanın ağaçların meyvesi alınmış yaprakları dökülmüş kalmış çırılçıplak ağaçta siktirin gidin der gibi gidenlere bırakmış kendini zaman denen ilacın insafına Kasım ayında.
 
Gün düşen yanım ısınsa da kuz tarafıma kıra düşer üşür gürbüz ün romantik yanları bir hüzün çöker gönlüne inceden ince bir sızı seni düşündükçe özler özler tüm bedeni seni sensiz uzakta titrer anıları dudaklarında Kasım ayında.

H.G