0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
66
Okunma
Tozlu solgun yüzler düşüyor sokaklara
İnsanlar hıçkırıklarla ağlayarak geçiyor,
Ayak sesler yankılanıyor karanlıkta ,
Sıcacık evler savaş alanına dönmüş .
Anneler babalar elleriyle kalbini tutuyorlar ...
Çocuklar ve yaşlılar su damlaları gibi dağılmışlar.
Derinden gelen sesler , kimine umut güneşi gibi doğuyor ...
Diğerleri asla iyileşmeyecek yaralarla baş başa kalıyorlar .
Bir saat bir gün önce neşeyle yaşayan insanların
Dünyası başına yıkılmış ,
Gözleri kan çanağına dönmüş ,
Geçmiş olsun demeye bile dilin varmıyor . .
Sessiz bir yüzleşme yetiyor felaketi anlamaya
Sıra sıra ihmaller yüzsüzce karşında duruyor .
Orhan Gülaçar
5.0
100% (1)
