10 KASIM

Her Kasım,
dokuzu beş geçe saatler…
zaman bir anlığına susar,
gökyüzü nefesini tutar,
yok olur huzurum,
sessizce eksilir bir yanım.

Büyük bir ulusun nabzı durur o an,
rüzgâr bile fısıldamaz.
dağlar,
taşlar bile susarak baş eğer.

Toprak,
kağnılarla cepheye giden anaların
terle karışmış dualarını hatırlar;
deniz,
maviliğini borç bildiği o gözlerin ardından
dinginleşir,
durulur.

Bir sükût iner yurdumun üstüne,
bir ağıt yükselir yarıya indirilen bayraktan.
Çocukların gözlerine düşer gam,
yaşlılar,
Ata’yı anmadan nefes almaz.

“Türk’üm” diyen bir millet,
tek yürek olur.
Çünkü hayata gözlerini yuman kahraman;
yüzyılları aşacak bir ses,
bir ömrü,
bir inancı,
bir halkı,
yoktan var eden iradeydi!

Her on Kasım’da,
dokuzu beş göstermesin saatler.
çünkü o vakitler,
burkulur yüreğim,
ve ben,
her defasında içten içe
yeniden yanarım…

Efkan ÖTGÜN