0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
44
Okunma
Bu kış gününde,
Evde bana nerden soğuk gelse,
Pencereyi kapattım, kapıyı örttüm,
Havanın geçtiği her deliği susturdum...
Ama ne yaptıysam,
Bana soğuk yapanın üstünü kapatamadım.
O üşüten sensin, yokluğun...
Rüzgâr değil, senin sessizliğin dokunuyor tenime.
Bir battaniye gibi sardım anılarla kendimi,
Yine de ısınmadı içim.
Sobada köz bitti, ama içimdeki yangın dinmedi.
Meğer en keskin soğuk, dışarıdan değil
İçeriden gelirmiş…
