Yalan dünya usandım, hemminden hazeninden
Bıktım senin şu gaddar, vefâsız düzeninden

Ne bana bir yol buldun, ne yolumdan çekildin
Her açtığım kapıda, sen karşıma dikildin

Çeker miydim kahrını, kader bana gülseydi
Terk-i diyâr ederdim, başka âlem olsaydı

Hırsıza, uğursuza, açarsın kollarını
Kul yönelir hayıra, kesersin yollarını

Sen ne fettân bir şeysin, sana meftûn her insan
Câziben esrârengiz, vuslatın tam bir yalan

Hem diyâr-ı ulemâ, hem diyâr-ı cühelâ
Tezatlarla dolusun, ey dâr-ül-aşk ve belâ

Yapıştın yakamıza, bir türlü bırakmazsın
Elvedâ der gideriz, dönüp te bir bakmazsın

Hilekârlığın malûm, aldatmaya doymazsın
Ya şu vefâsızlığın, tam bir vurdumduymazsın

Şeytanlıkta bî-pâyân, zirvedesin inatta
Senin gibi bir nâdân, bulunmaz kâinatta

Yıllardır sînendeyim, anlamadım ben seni
Senden son bir ricam var, borçlu gönderme beni


İdris Esen, Aralık, 2013, Eminönü

hemm: sıkıntı, kaygı /hazen: üzüntü, keder
cühelâ : cahiller /dâr: yer, mekân
bî-pâyân: hudutsuz /nâdân: nobran, kaba