1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
78
Okunma
Birimiz köy masalı, birimiz şehir masalıydık...
Karşıdan görenler bilmezdi fakir zengin olduğumuzu .
Hepimiz siyah önlük beyaz yakalıydık.
Kurşun kalemi cebimizde, silgiyi kolye gibi göğsümüzde taşırdık.
Bizdik, birdik, mutlu bir ülkenin minikleriydik.
Yurdumuza faydalı olacak neferlerdik.
Yerli malı yurdun malıydı, biz onlarla beslenirdik .
Kumral, kızıl, sarışın, siyah örgülü saçlarımız.
Kolalı ütülü beyaz yakalarımız.
Al yanaklarımız, ışıltılı ışıltılı bakardı gözlerimiz.
Meğer bulutlar gibi geçip giden yıllarmış .
Medeniyet dedikleri uydurdu kılıfına tarzını.
Yeni kalıplara ayırdı hepimizi .
Orhan Gülaçar
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz