Kardeşim, duy beni, sessizliğimde bir çığlık var,
Yolun sonunda her iz, sahibini arar.
Yaptığın her şey döner, bir gün aynı yola,
Bugün gülersin belki, ama yarın kim ağlar?


Ne olur kardeşim, karmayı düşün,
Bir kalbi kırarken aynaya bak bugün.
Evren unutmaz, vicdan susturulmaz,
Ne verirsen, bir gün onu bulursun.


Karanlıkla dost olma, ışığı seç içinden,
Bir dua bile kurtarır seni, bil yeterinden.
Birinin gözyaşı, birinin duası,
Hepsi yazılır gökyüzü sayfasına.


Ne olur kardeşim, karmayı düşün,
Bir kalbi kırarken aynaya bak bugün.
Evren unutmaz, vicdan susturulmaz,
Ne verirsen, bir gün onu bulursun.


Ben affettim belki, ama hayat etmez,
Adalet sessiz gelir, ne geç ne erken.
O yüzden şimdi dur, bir nefes al,
Ve düşün: “Ben kimim bu hikâyede aslında?”


Kardeşim…
Ne olur… karmayı düşün.
Çünkü hiçbir acı, sebepsiz doğmaz…