TUFAN

Dünya bir cümbüşün içinde sanki;
Tamburlar karışmış, sazlar karışmış.
Tufana benzeyen, ahir zaman ki,
Ördekler karışmış, kazlar karışmış.

Kalbin gülistanı, gelmiş nazara,
Aşkın da ipliği çıkmış pazara,
Tertemiz sevgiler, girmiş mezara,
Cilveler karışmış, nazlar karışmış.

Pervane misâli düşsen de eşke,
Yalandan, riyadan vakit yok meşke,
Herkes dört yaşında olsaydı keşke,
Filmler karışmış, pozlar karışmış.

Merhamet komada, vicdanlar hasta,
Fakir öğün arar, içi boş tasta,
Biçare kalemim çoktandır yasta,
İlaçlar karışmış, dozlar karışmış.

Yıllardır sineye gelmiyor bahar,
Zemheri deminde üşüyor nehâr,
Mevsimler kendine sığınak arar,
Hazanlar karışmış, yazlar karışmış.

Ahvâle darılmış ebem kuşağı,
Siyaha bürünmüş baştan aşağı,
Nefisler şeytanın sadık uşağı,
Oğlanlar karışmış, kızlar karışmış.

Dingili kırılsa döner mi teker?
Nehirler deryaya içini döker,
Eğrinin yükünü doğrular çeker,
Yokuşlar karışmış, düzler karışmış!

YAŞAR ÖZKAN
01.11.2025
Bodrum