Algının girdabında dimağlar bağlanınca,
Suflenin hokkabazı üflemeden yutturur.
Budağı bol odunlar, kütükler yağlanınca,
Sana âyet yerine rivâyet okutturur.

Nerdesin ey ulul Emr, nerde kut vasiyetin?
Alim dünya peşinde ve gün doğar cahile.
Gölgesi var zuhurda, kendi yok haysiyetin,
İnci deniz dibinde,çer çöp vurur sahile.

Fokurdayan nefisler gelmiyor hiç azara,
Hevesler ardı sıra birbirini çekiyor.
Suç nazara ram oldu, günâh çıktı pazara,
Tamâhın namlusunda duâ hedef sekiyor.

Fark edince Azazil imandaki loşluğu,
Fellik fellik çağdaşlık haşereye tarz oldu.
Ve dahi keşf edince rûhlardaki boşluğu,
Esfeli sâfilîne ihkakı hak farz oldu.

Nerdesin ey ulul Emr, nerde kut vasiyetin?
Alim dünya peşinde ve gün doğar cahile.
Gölgesi var zuhurda, kendi yok haysiyetin,
İnci deniz dibinde,çer çöp vurur sahile.

Söz: Nafiz Basan
Müzik Editör: G.B.Turhan