Abimin yıllar önceki halini hatırlıyorum da
daha henüz atı yedi yaşlarında idi
tophane galata mumhane
caddesi murakıp sokağında
et ve balık kurumuna bağlı
karkas et toplama merkezi vardi
şehir dışından gelen
karkas etler burada toplanıp
istanbulun çeşitli
semtlerine dağıtılırdı
karkas et toplama merkezi nin yan tarafında
küçük dükkanımızda et köfte ekmek limonata
şerbet gibi yiyecekleri içecekleri
gecenin bir vaktine kadar servis yarak
babama yardımcı olurdu abim
zaman zaman sabahın erken saatlerinde
kalkıp babam ile birlikte tophane rıhtımına giderek
bandırma mudanya gemlik marmara ve avşa adalarına
gidip gelen gemilerden yolcu eşyalarını
koca koca maydanoz çuvallarını yoğurt bidonlarını çömleklerini
bilumum maddeleri taşırdı
çocukluğunu doğru dürüst yaşamadı abim
ben ise haylazlık ederek günümü gün ederdim
o sokak bu sokak dolaşırdım
başıma bir şey gelmesin diye beni gözetip korurdu abim
tek başıma denize gitmemi istemezdi korkardı denizde boğulacağım diye
abimin üzerimde hakkı çoktur hiç bir zaman hakkını ödeyemem abimin