Gün doğusundan gelir özlenen yeni rüzgâr,
Kapılarda tarih ve asırlar selam durur;
Yeni yurdun kalbine tohum döker bir çınar,
Rüzgârlar Rumeli’ne Türk muştusu uçurur.

Saban izleri tarla, tarla da harman oldu,
Tohum çatladı fidan; fidanlar orman oldu,
Kondu taş taş üstüne mihrapta Sinan oldu,
Analar Fuzuli’yi Süleyman’ı doğurur.

Omuz omuza vermiş millet bükülmez bilek,
Yaşamak oba oba dirliğimiz son gerçek,
Dilim, dokuz bin yıldır bala çevrilen çiçek,
Bu topraklar Türkçeyi Yunus ile yoğurur.

Yün iken iplik olduk ilmek tuttuk kilimde,
Acıyı desenledik, ağıt yaktık ölümde,
İsyandan destan yazdık, tat elinde zulümde,
Ozanlarım hürriyet türküleri çağırır.

Mızraklar havalanır, gök kılıçlar çekilir,
Davullar vurulurken, öne sanat dikilir;
Uygarlık Anadolu yollarına dökülür,
Ebedi vatanına Türk’ün mührünü vurur.