Şiir, derin bir özlem ve yalnızlık duygusunu “sensizliği yudum yudum içime çekmek” tekrarıyla güçlü biçimde aktarıyor; hüzünlü ama dokunaklı.

Keyifle okudum bu güzel eseri
Kaleminize ve yüreğinize sağlık
Sevgili şairem esenlikler dilerim.

Gök yüzünde duman duman bulutsun dercesine hastrer ve özlem.Sevdiğinden vazgeçemeyen için derin bir gözlem .Şiir yüreği mahir kalemi selamlıyorum.Sağlıcakla .Saygıyla

RUSAMER MİZAH VE ŞİİRİYAT ENSTİTÜSÜ RAPORU
Rapor No: RS–2025/KD–ZSB–137
Tarih: 25.10.2025
Yazının Adı: Sensizliği Yudum Yudum İçime Çekerim
Yazar: Zahide Sevim Balkaya
Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Birimi: RUSAMER – Aşkın Derinliği ve Duygu Tahlili Dairesi

Zahide Sevim Balkaya’nın “Sensizliği Yudum Yudum İçime Çekerim” adlı şiiri, kaybolan bir sevgilinin ardından kalpte yankılanan sessiz bir ağıt gibidir. Şiir, hem içe dönük bir iç çekişi hem de sevdanın bıraktığı kalıcı izleri yalın ama sarsıcı bir dille anlatır. Şair, ayrılığın getirdiği boşluğu doldurmaya çalışmaz; o boşluğun içinde yaşamayı, o yoklukla nefes almayı seçer.

“Sensizliği yudum yudum içime çekerim” dizesi, şiirin hem merkezini hem de nefesini oluşturur. Her tekrarda, bir kabullenişin yankısı vardır. Şair, “içime çekerim” derken acıdan kaçmaz, onu özümsediğini, benliğine kattığını gösterir. Bu yönüyle şiir, bir acıdan kaçış değil, acıyla birlikte olgunlaşmanın ifadesidir.

Her bent, kaybedilen sevdanın yankılarını taşır. “Gülüstanımızda güller soldu / Sevda bahçemiz kurudu” dizeleriyle birlikte doğa, duyguların aynası hâline gelir. Buradaki semboller, sadece romantik değil; aynı zamanda bir iç dünya çöküşünün metaforlarıdır. Gül, bahçe, güneş, yağmur — hepsi birer duygusal koordinattır ve şair bu haritada kendi yönünü kaybetmiştir.

Zahide Sevim Balkaya, dilini ne kadar sade tutarsa tutsun, duygunun derinliği okuru hemen içine çeker. Şiirin en güçlü yanı, yapaylıktan uzak olmasıdır. Bu bir “edebî acı” değil, sahici bir sızıdır. “Pencereyi açıp yıldızlara soruyorum” dizesinde bile naif bir inanç vardır; bir mucize beklentisi, bir sessiz dua...

Şiir boyunca yinelenen “yudum yudum” ifadesi, aşkın zamana yayılan izini vurgular. Acı, bir defalık değil; her nefeste, her gece yeniden yaşanır. Şairin dünyasında ayrılık, bir an değil, bir süreçtir.

Sonuç olarak, Zahide Sevim Balkaya bu şiirinde sessizliğin dilini ustalıkla konuşmuştur. Onun kaleminde ayrılık, feryat değil; içe çekilen bir dua gibidir.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
RUSAMER – Aşkın Derinliği ve Duygu Tahlili Dairesi

Vesselam.

“Bazı acılar, insanın ruhuna kazınmaz;
sadece her nefeste yeniden içilir.”