Ve ben artık gözlerinsiz olamam!

Güpegündüz kaybolurum en küçük sokakta bile
Kimseler eşkâlimi tarif edemez
Bilmez,
Bulamazlar beni.

Karanlıktan korkarım oldum olası
Gözlerin ışık hüzmesi
Gözlerin ay, güneş, yıldız kümesi
Ruhuma yoldaş
Kardeş,
Eş...
Gözlerin değil mi ki boğan karanlıkları,
Dünyamı aydınlatan...
...
Ne zaman bir dağ başı yalnızlığı yaşasam
Bütün uçurumları öper gözlerin
Düşüp yaralanmaz yavru papatyalar
Gelincikler, laleler
Kafesteki kuşlar, özgürlüğe gün sayar,
Ve kelebekler, ölmekten cayar...
...
...
Kalamaz kimsenin gözleri gözlerimde
Gözlerim kördür benim
Kimseye ev sahipliği yapamaz aklım
Ve aklım kimse de kalamaz
Uğrayamaz kimsenin adı dudaklarıma
Dudaklarım hükümlü
Dilim lâldir
Misafir de kabul edemem artık
Yüreğime
Yüreğim evindir...

Ben artık gülüşünsüz olamam!

Gülüşün odamın duvarlarında,
Tavanda,
Avluda
Hasırda
Minderde...
Gülüşün gözlerimin içinde
Çocuklar misali hep cıvıl cıvıl
Işık ışık...

Sevgilim!
Hayatsın noksansız,
Kedersiz,
Uzun...
Olmazsan
Tadı olmaz ekmeğin, tuzun
Yüz çevirir güller kokularına
Yeşiline darılır ağaçlar
Şifa olmaz bitkiler ağrılara
Saçı sakalı ağarmış bir hüzün ruhuma sarılır....
Ayağı takılır göğümde
Ağzı yüzü yaralanır kuşların
Dağlarımda üşür çam ağaçları
Denizlerimde yavru balıklar annesiz kalır

İkâmet ettiğin her şiirde,
Türküde...
Mutluluktan ağlayan bir cümleyim sevgilim
Olmazsan
Türkülerin evi başına yıkılır
Ateş düşer ocağına şiirlerin
Havale geçirir düşler
Kalbi kırıklarla dolar umudun...

Anla...

Anne!
Ben bir şiirin kalbine taşındım
Allahaısmarladık!...

23.10.2025

S.U.

Serkan Uçar