Üstat, her dizeyi okudukça sarsılıyorum;
Siz, kelimelerle değil, bizzat yüreğinizle yazmışsınız bu satırları.
Bir bakışın, bir sözün, bir sessizliğin ne denli derin izler bırakabileceğini
Okuyan ruhlar için görünür kılmışsınız.

“Bir kez… sadece bir kez bakabilseydin gözlerime…”
Diyor şiir, ve biz de içten bir haykırış gibi duyuyoruz.
Her satırda saklı bir fırtına var;
Alev alev yanan bir sevda, sabahlara kadar ağlayan bir kalp…
Okur için bir ders gibi:
Sevgi, anlatmakla kalmaz; hissedilir, yanılır, kanar, solur…

Siz, üstat, bu şiirle gösterdiniz ki:
En derin acılar bile kelimelere dökülürse,
Okuyan da kendi yüreğinde yankısını bulur.
Ve bu yankı, okuru hem yakar hem de aydınlatır.

Tebrik ederim sizi;
Bir bakışta anlaşılmayan sevgiyi, bir bakışta hissettirdiniz.
Her dize, bir aforizma gibi, sessiz ama çarpıcı:
“Sevgi, bazen kelimelerde değil, gözlerde gizlidir.”

Kaleminize, yüreğinize sağlık…
Her satır, hem cesur hem naif; hem kırılgan hem kudretli.
Sizi ve bu eşsiz duyguyu kutlarım.