0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
241
Okunma
Taşın kalbinden kıvılcım
Geceye doğdu ateşin sesi.
Ay göz kırptı,gök gürledi,
Rüzgâr sustu bir an.
Kadim ağaç fısıldadı:
"Unutma toprağı,
O besler seni."
Kemikten flüt çaldı Torka,
Ruhu uyandırdı mağaranın.
Kan boyasıyla duvarda geyik,
El iziyle mühürlendi zaman.
Kurt uludu uzakta,
Bu gece ruhlar uyanık.
Ben — adı olmayan insan,
Sözlerim taşta kayıtlı
Gelecek sen dinle:
Biz vardık,
Ateşi sevdik,
Göğe baktık uzun, uzun.
...Ve sabah geldi,
Duman gibi dağıldı rüya.
Av artık uzakta,
Ay suskun,
Yıldızlar göçtü başka göklere.
Bir gün,
Bin yıl sonra biri bakacak o taşa,
Ve diyecek:
"Burada biri yaşamış,
Susmuş, ama görmüş her şeyi."
01 nisan 2025
5.0
100% (2)
