İçimdeki onca sessiz çığlıkları
Bir ben duyarım bir de o gökyüzünün mavisi
Sensizliğime atılan o kör düğümü
Bilsen ne gezer bilmesen ne faydası var,

Belki de ben çoktan unutulup gittim
İstersen sen beni bundan sonra hiç hatırlama
Yokluğun olsa da bağrımda koskoca bir ateş yığını
Bilsen ne gezer bilmesen ne faydası var,

Sorma hiç neden geldik diye şu dünyaya
Meğerse kader hüzne göz yaşı dökmekmiş hep
Suskun kalan umutlar bir şeye yaramaz
Bilsen ne gezer bilmesen ne faydası var,

Damardan vurulmakmış aşkın bir kanunu
Bu yüzdendir ki takılıp kaldım sevdanın çarmıhına
Yaşarken her gün ölmek özlemin bir taksiratı
Bilsen ne gezer bilmesen ne faydası var,

Ne kaldı ki şuracıkta son bir adımdan gayrı ömrün nihayetine
Tüm feryatlar öksüz ve yetim darağacında
Kim kimin umrunda ki olsa da giderayak
Bilsen ne gezer bilmesen de artık ne faydası var...

Berlin, 20.10.2025

Talat Özgen