Dayanamıyorum artık!
Bunaldım, sıkıldım insanların iki yüzlülüğünden!
Kaçıyorum işte, herkesten!
İnsanların samimiyetsiz gülüşlerinden!
Kasıntılı davranışlarından!
Çok bilmışliklerinden!
Kendilerini farklı göstermelerinden!
Gereksiz yalanlarından!
Kendilerini övmelerinden!
Işte bunlardan kaçıyorum!
Bilinçsiz davranışlarından kaçıyorum!
Hiç okumadan, evet diyenlerden!
Hiç araştırmadan!
Karar verenlerden!
Ah, kem kesip, esip, kükreyenlerden!
Aşk acıları verenlerden kaçıyorum!

Şıp sevdalılardan!
Her önüne gelene aşık olanlardan!
Her kişi de aynı duyguyu yaşayanlardan kaçıyorum!
Söz verip, sözünde durmayanlardan! Insqnlığını unutanlardan!
Evet kaçıyorum!
Moda, makyaj sohbetlerinden!
Spor denilince futbol sohbetlerinden kaçıyorum.

Erkeklerin kadın! Kadınların erkekleri öven söyleşilerinden kaçıyorum!
Ben farklıyım,! diyen insanlardan kaçıyorum!
tüm farklılıkları dâhi aynı olan insanlardan kaçıyorum!
Gösteriş budalalarından kaçıyorum!
Bir türlü doyuramadıklarımızdan!
Omların egolarından kaçıyorum!
Aynı müziği dinlemelerinden!
kitapların dâhi en popüler olanlarını okuyanlardan kaçıyorum!
Zamanı katledenlerden kaçıyorum! hayalleri olmayanlardan!
ya da hayalleri aynı olanlardan kaçıyorum!
Benzersiz olmayanlardan kaçıyorum!
Duygularının kölesi olanlardan!
Hayatta hiç bir amacı olmayanlardan kaçıyorum! Adaletsizlikten kaçıyorum!
Yerine getirilmeyen etmeyen vaatlerden kaçıyorum!
Hayatı ciddiye almayan insanlardan!
Her daim kırıcı olanlardan! Insanların onuru ile eğlenmek isteyen insanlardan kaçıyorum!

Fark ettim de meğer ne kadar çok şeyden kaçıyormuşum!
Kendimi nasıl da soyutlamak istiyormuşum toplumdan!
Nasıl da rahatsız ediyormuş beni yaşadıklarım!
hayatım daki engellere... Üzgünüm, dostlar.
Ben yine aynı acıları yaşamaktan kaçıyorum!
Dinçer DAYI