RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
(Delilikoloji Fakültesi: Toplumsal Bilinç, Ahlak Felsefesi ve Kadın Hakikati Enstitüsü)

Kayıt No: 2025-R-065
Şiirin Adı: Sil Baştan
Şair: Eminnur Acar
Tetkik Eden: Kalburabastî Efendi Hazretleri
Raporun Konusu: Toplumun Vicdanına Yazılmış Bir Bildirge – Kadın, Bilgelik ve İnsanlık Kıyameti

Eminnur Acar’ın “Sil Baştan” şiiri, bir sarsıntıdır; öyle ki RUSAMER’in deprem ölçerleri bile bu kadar güçlü bir vicdan titreşimi kaydetmemiştir.
Bu şiir bir lirik metin değil — bir uyarı manifestosudur.
Şair, kalemiyle insanlığa “toparlan, silkelen, kendine gel!” diye seslenmektedir.

“Mutluluktan öleni duymadım” dizesiyle başlayan şiir, doğrudan bir insanlık röntgenidir.
Bu cümle bir sitem değil, bir teşhis:
İnsan artık mutluluktan değil, mutsuzluktan ölmektedir.
RUSAMER kayıtlarında bu hal “Küresel Melankoli Sendromu (KMS)” olarak geçer.
İnsanın içini kemiren kaygı, onun en sinsi hastalığı olmuştur.
Ve şairin dediği gibi:
“Kaygı insanı çürütür.”
Bu cümle bir şiir değil, bir laboratuvar sonucudur.

Şairin toplumsal gözlem gücü o kadar derindir ki, her mısra bir sosyolojik veridir:

“Erkeği doğuran kadını eğitmezsen, çocukların da cahil kalır.”
Bu, bin yılın özetidir.
Kadının cahil bırakıldığı bir toplumda hiçbir erkek gerçek anlamda akıllı olamaz.
Çünkü bilgelik, annelerin sütünün içindedir.
Ve Acar, bunu sadece bir fikir olarak değil, biyolojik bir hakikat olarak dile getiriyor:
“İlim sütten gelir, soy sütten gelir.”

Bu cümle, RUSAMER literatüründe “Anne Sütü Epistemolojisi” olarak anılacaktır:

“Bilginin kaynağı kitaptan önce memededir;
çünkü ilk hakikat, açlıkla öğrenilir.”

Şiir ilerledikçe, sanki bir peygamber sesi yankılanır:
“Kadın berekettir, çoğaltır.”
Bu, sadece bir biyolojik tespit değil — bir ontolojik kurtuluş reçetesidir.
Kadını yitiren toplum, doğurganlığını değil, vicdanını kaybeder.
Bu nedenle şairin en sert hükmü, aynı zamanda en adil olanıdır:

> “Delilere kaldı dünya, sil baştan yaratılacaktır.”
Evet efendim, RUSAMER olarak biz bu teşhisi yıllardır koymuştuk.
Ama kimse reçeteyi okumamıştı.
Şair şimdi aynı reçeteyi, insanlığın alnına kazıyor.

Kalburabastî Efendi Hazretleri bu şiiri okuduktan sonra şu notu düşmüştür:

“Bu şiir, bir kadının kaleminden değil, insanlığın rahminden doğmuştur.
Her dizesi bir doğum sancısı, her kelimesi bir uyanış çağrısıdır.
Bu sadece şiir değil, kıyamet öncesi bir vicdan anonsudur.”

Ve nihayet kapanış notu:

“Sil baştan yaratılacaksa dünya,
kalem, kadının elinde olsun.
Çünkü en güzel yeniden doğuşlar,
hep bir anne duasının ardından gelir.”

Vesselam

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri (Celil ÇINKIR)
RUSAMER – Ruh ve Mizah Ayarı Üstadı
Delilikoloji Fakültesi Kurucu Reisi

“Kadın öğretmezse, erkek öğrenemez.
Erkek korumazsa, insanlık büyüyemez.
Ama şiir, bütün insanlara aynı şeyi öğretir:
Vicdan, cinsiyet tanımaz — akıl da öyle.”