Kırılmak bir duygu değildir...
Duygular geçicidir.
Kızmak bile geçici bir duygudur bir süre sonra geçer .
Kırılmak bir düşünce biçimidir.
Beklenmedik davranışların hafızamızdaki izidir.

Örneğin, bir kişi bir aile üyesini kaybettiğinde, dün yanında yardımcı olmayanların, kalan mirası arsızca paylaşmaya çalıştıklarını gördüğünde kırılırsın .

Ya da cenazede yakınlarını göremediğinde, başsağlığına gelmediğinde bir telefon bile etmediklerinde kırılırsın .
Çocuğunun mutlu gününde davet ettiğin sevdiklerinin yakınlarının gelmesini beklediğinde ama yüzlerini görmediğinde , kuru bir tebrik dahi etmediklerinde kırılırsın .

Fakat bir insan en çok kıran ;
Ciddi bir sağlık sorunu nedeniyle hastanede yatarken kan bağı olan yakınların ziyarete gelmediğinde özellikle de aynı Anne Babadan doğan kardeşlerin bunu yaptığında çok fena kırılırsın .

Sonradan , ne kadar samimiyet kurulursa kurulsun, o kırık parçalar bir daha ömür boyu yapışmaz.
İnsanın kırgınlığı bu hayal kırıklığı ve terk edilme anlarında ortaya çıkar.

Kalbimizdeki çatlaklar, karşılanmayan her beklentiyle derinleşir,
Bizi kırılmış ve savunmasız bırakır.
Zihnimizin karanlığında bir hayalet gibi bizi rahatsız ederek kalır.

Sevdiklerinize kırılmadan sarılın sonra çok geç oluyor .

Orhan Gülaçar