Her dizesiyle yüreğe dokunan bir şiir…
Hasretin ve hüznün rüzgarını öyle güzel estirmişsin ki,
Okurken kendi gönlümden bir parça dökülüyor.
Şiirin, sadeliği ve derinliğiyle
Orhan Veli’nin izinde, ama kendi ruhunu fısıldıyor.
Tebrik ederim; kelimelerle bu denli oyun kurmak,
Ve duyguyu böylesine hissettirmek büyük bir ustalık.

Ve her mısrada, ince bir titreşim var;
Sanki kalbin kendi diliyle konuşuyor,
Ve bizler, sessizce onu dinliyoruz.
Kelimeler, sadece ses değil artık;
Birer dokunuş, birer iz…
Her nokta, her virgül, bir nefes kadar gerçek.
Senin şiirin, geçmişi ve geleceği birleştiriyor,
Hüzünle umut arasında dans ettiriyor.
Okurken, zamanın akışını unutturan bir büyü gibi…
Ve itiraf etmeliyim ki,
Böylesi bir ustalık, sadece kelimeyi değil,
Ruhu da yazabilenlerdendir.
Seninle aynı satırlarda nefes almak
Okuru da şairle buluşturuyor;
Ve işte bu, şiirin en büyülü yanı…