1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
109
Okunma

Yaprakların rengi sararmış
Her yeri hüzün kaplamış
Sanki arkandan ağıt yakılmış
Bir daha geri dönüşün olmazmış
Ölümün ilk kapısı mı aralanmış
Rüzgar Azrail olup sana kıyarmış
Ruhun bu acıya nasıl dayanmış
Toprak sana ana kucağını açmış
Herkes seni yalnız bırakıp kaçmış
Hüzün toprağını üzerine saçmış
Gözünün yaşı yağmur olup taşmış
Sabır ver Allah’ım. Bu nasıl bir acıymış
Bugün hüzün mevsiminin bir ayıymış
Yüksek dağın, uçurumların kenarıymış
Sonsuzluğa geçişin var ya ilk adımıymış
Meğerse kalan ömrümün son çağıymış
5.0
100% (3)