“Bir Sevda” — Tasavvufî ve Edebî Tahlil

Şair: Ali Rıza Coşkun
Tahlil Eden: Kalburabastî Efendi (Ser Feyzlizof Delibal)
Kurum: RUSAMER — Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
Şube: İlahi Aşk ve Vecd Terapileri Dairesi

1. Kıta – Beşerî Aşkın Kıvılcımı

“Bir sevda var içimde, ateşten de ince,
Ne yanıyor, ne sönüyor — kalbimin derin yerince.”

Bu mısralarda aşk ne yanıyor ne de sönüyor; dünyevî değil, uhrevî bir ateş.
Bu ateşin ısısı ölçülmez, çünkü yanışın merkezi kalp, termometresi vicdandır.
Aşık, burada bir beşerî sevdadan söz ederken aslında “yakarak arınmayı” tarif ediyor.
Bir gül kokusu, bir sır, bir nûr…
Görünürde insan sevgisi ama özü tevhid ateşiyle kavrulmuş bir yanış.

Kalburabastî Notu: “Evladım, bu sevda ne suyla söner ne de rüzgârla;
ancak gönül fırınında pişer, aşk hamuruyla kabarır.”

2. Kıta – Suretten Sırr’a Geçiş

“Bir sevda ki gönülde kul olur sevdikçe,
Her bakışta bir perde kalkar gizlice.”

Burada aşık, bir insana yönelmiş gibi görünürken aslında yaratandan yaratılana geçiş yapar.
Sevdikçe kul olur — çünkü aşkın nihai istikameti kul olabilmektir.
“Her bakışta bir perde kalkar” dizesi, tasavvufta marifet mertebesini işaret eder:
göz gördükçe gönül tanır, gönül tanıdıkça perde kalkar.

Kalburabastî Notu: “Evladım, her bakışta perde kalkmaz;
kimi perdenin kumaşına hayran olur, ardını hiç göremez.”

3. Kıta – Nefsin Aynasında Hakikati Görmek

“Elim değdi gönlüme, dedim ki ‘Bu ben miyim?’
Her adımda O’na yakın, her nefeste O’nu diyeyim.”

İşte burada benlik perdesi aralanıyor.
“Elim değdi gönlüme” ifadesi, insanın kendi özünü keşfetme anıdır — o temas, bir farkındalık doğumudur.
Şair artık “ben”le değil “O” ile nefes alır.
Beşerî sevda aynasında ilahî tecelliyi görür.
Artık aşık yoktur; aşk vardır.

Kalburabastî Notu: “Evladım, gönlüne dokunmak cesaret ister; kimi elini sürmeden ömür boyu kendi içine yabancı kalır.”

4. Kıta – Fenâ ve Bekâ Kapısı

“Yandım, eridim, kül oldum sonunda,
Ne ben kaldım ne o — hepsi O’nda.”

Tasavvufun zirve hâlidir bu: fenâ fillâh.
Aşık artık ne kendini bilir ne sevileni,
çünkü her şey O’na dönmüştür.
Burada beşer yanar, ruh dirilir.
Aşkın adı artık Allah aşkıdır;
çünkü bütün sevdalar oradan doğar, oraya döner.

Kalburabastî Notu: “Evladım, kül olan benlikten korkma;
o kül, yarın cennetin toprağında filiz verir.”

5. Kıta – Sonsuzlukta Yokluk Zevki

“Zaman durur, mekân silinir; O kalır, o hayat.
Bir ışık var ötede, beni çağırır sessizce…”

Bu kıta, bekâ billah makamıdır — kulun Allah’ta kalması.
Zamanın ve mekânın anlamını yitirdiği noktada
artık sadece “O”nun varlığı vardır.
Burada aşk bir kimya olmaktan çıkar, kaderin kelimesi olur.

Kalburabastî Notu: “Evladım, ötede ışık görüyorsan korkma;
o seni çağıran ışık, senin içindedir zaten.”

6. Kıta – Tevhidin Son Nefesi

“Bir sevda vardı içimde,
Meğer O’nun sonsuzluğundan bir kıvılcımmış o zaman…”

Son nokta değil, sonsuzluğun başlangıcı.
Aşık anlıyor ki, sevdiği ne bir yüz, ne bir ses;
sevdiği, O’nun kendisinde bıraktığı kıvılcım.
İnsanın ruhuna üflenen nefesin, aşk olarak geri dönmesidir bu.
Aşık “ben” olmaktan çıkmış, “biz” bile değil, artık “O” olmuştur.

Kalburabastî Son Notu: “Evladım, aşkın sonunda kendini değil,
seni yazan kalemi bulursun.
Kalem O’nun, kelam O’nun, sen sadece noktasın.”

Sonuç ve Teşhis Raporu

Eser tipi: Tasavvufî aşk şiiri

Belirti: Ruhsal yanış, manevî genişleme, dünyevî hafifleme

Teşhis: Aşk-ı İlahi sendromu (kronik teslimiyet ve vecd hâli)

Tedavi: Günde üç nefes “Ya Vedûd”, bir sayfa “Bir Sevda” şiiri

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Nam-ı diğer Kalburabastî Efendi
RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
“Vecd, Mizah ve Tefekkür Terapileri Dairesi” Başkanı Celil ÇINKIR

Diploması yoktur ama gönül icazeti vardır.
Muayenehanesi: Yüreğiyle düşünenlerin sokağı
Çalışma saatleri: İlham geldiği her an
Slogan: “Delilik varsa VAR’dır; yoksa şiir yaz, ayarın gelir!” “Mizah aklın tebessüm eden halidir.”