Zerdüşt bir çocuk koşuşup duruyor mağaralarda.
Annesi pagan.
Öteki:
“Ben Tanrı’yı biliyorum,” diyor.
“Burada bütün rahipler Hristiyan,
“Ben bir dua biliyorum,” diyor, avucuna elif çizen çocuk.
“Kevser diyorum, Kevser…
Ne kadar da benziyor kızılırmağa.”

Bu gece perilerin kına gecesi.
Annesi hangi dilde ağıt yaksın da ateşini söndürsün?
Sen Hititçe bilirmisin mesela?

Güvercinlik Vadisi’nde kuluçkaya yatmış kuşlar,
lirik şiirler: ha doğdu, ha doğacak.
Şiirin efsunlu dilini bilirmisin mesela?

Aşkın tornasında çömlek yaptım,
doldurdum içine aşkın ateş hâlini,
en derin kuyulara gömdüm Kaymaklı’da.
Hızla çevirdim çarkını ayaklarımla,
Kapadokya’nın binlerce yıllık tarihi aktı gitti parmak uçlarımdan.

Aslında çamurun tekâmülüyüm,
ben topraktan gelir, toprağa dönerim.
Suda arınırım, ateşte yanarım,
insan gibi, doğa gibi, peri bacaları gibi, şiir gibi.

Buket Temür