Uğultu

Bulutlar yıldırım taşıdı toprağa
Yarıldı ağaçlar yandı d/allar yıkıldı duvarlar
Sel oldu yer yüzü ne dal ne yeşil ne yaprak
Özünü yitirdi toprak demlenmedi rahat
Bir yokluk bir kurak yüz nadasa b/ırak
Yer göğü suçladı gök yere c/eza
Ş/ahidi çırpınarak ölen kuşlar

Göçünde kervanlar yürür
D/ağların k/arını mevsim döner güneş kürür
K/esmekle k/esilmez devri daimde kökler
Havadan topraktan yağmurdan beslenir
Mahşeri s/ayıklama dünya kaç kez
Yeniden yeniden yeniden

İnsan ilkele yürüdükçe çürür
Ruha işlenen zalimlik sevda kurutur
Devleşir yer yüzünde canavarlar büyür
Gül solduran günler kale burcunda
Cehennem atlıları dört nala
Kanatlı

Bir istiladır ne çok ölü gömdü çekirge sürüsü
Toprağı alkanla suluya sulaya yeşertip baharını
Dinse de rüzgârı
Huşu ile huzur aksa zaman
Dinmez öfkesi güneşin ayın yıldızın
Dağın denizin ovanın

Hafıza i beşerde silinmez uğultu
Hangi harflerle yazılırsa kitabın ortasına
Aslına uygun düşmez hiçbir tarihçe
İnsan ki neslinin düşmanı
İnsan ki doğanın katili dinin inkârı
Her devrin günahkarı
Secde i tavafta


Coşkûnî