Gün doğmadan kalkar, yola düşer sessizce,
Ay daha gökteyken başlar hayatın ta kendisine.
Elinde nasır, sırtında yük, gözünde umutla parlayan sabır,
İşte o: Emekçidir adı, yeryüzünün en büyük kahramanı, sarsılmaz bir tabir.

Demiri döver bir ustalıkla,
Toprağı öper şefkatle,
Bir duvarı örerken taşla,
Bir sofrayı kurar ekmeğiyle.

Ne madalya ister ne de alkış,
Yeter ki akşam olurken evine bir huzur karışsın.
Çocuğunun uykusunda yatan gelecektir onun savaşı,
Her gün yeniden doğar o, biterken bir başka mesaisi.

Bir işçinin omzunda yükselir şehirler,
Bir çiftçinin avucunda yeşerir baharlar,
Bir marangozun ellerinde büyür yuvalar,
Bir temizlikçinin süpürdüğü sokakta döner yarınlar.

Kimi kazma sallar yerin bağrına,
Kimi ter akıtır tezgâhın ardına,
Kimi direğe tırmanır, elektriğe can verir,
Ve kimi çöpten umut toplayıp evlatlarını giydirir.

Savaşsız kahramanlardır onlar,
Adları yoktur destanlarda,
Ama her tuğlasında bu dünyanın,
Onların alın teri vardır, gözyaşı, inancı ve inadı.

Ey zamanın unuttuğu kalabalık!
Bil ki senin adını taşır bu çağın nabzı.
Sen çalıştıkça döner dünya,
Ve sen varsın diye yaşar insanlık onurla, ihtişamıyla.

Sinan Bayram