İzimiz yok artık o şehirde
Bizi tanıyan da yok
İzinsiz girdiğimiz
Konser salonunda
Bir Çanakkale türküsüne
Seda olan sesimiz
Düğüm oldu kaçtı boğazımıza...


İzimiz yok artık o şehirde
Müzesinde bakışımız
Parklarında adımlarımız
Lokantalarında lokmalarımız
Sayılıydı ...


İzimiz yok artık o şehirde
Birlikte olmaya iznimiz olmadığı gibi
Yasak olan adımlarla
Koştuk birbirimize
Doyamadık sevgimize...


İzimiz yok artık o şehirde
Bir akşam faslı
Masamızda lüfer
Gece ,deniz ve yıldızlar
Senede bir günü çaldı kemancı
Eşlik ettik göz yaşlarıyla...


İzimiz yok artık o şehirde
Dağların ardından
Söküp aldığımız şafak
O sabahın sırtında asılı kaldı
Denizi şahit kıldığın
O sıcacık öpüş
Ah ne güzel bir andı...


İzimiz yok artık o şehirde
Bir yağmurun gözü kalmış
Sildi süpürdü gizlice
Ayakkabılarımızda
Şehrin tozu kaldı sadece...


İzimiz yok artık o şehirde
O şehir de yok belki
Sokağında sevdiğimiz köpekler
Hallerine güldüğümüz kediler
Arkadaşım diye sana ses olan
O mahsun yüz
Geride kaldı
Biz gibi...


İzimiz yok artık o şehirde sevgili
Bir otobüs garında
Yüreğimi koydum ya otobüse
O otobüs aldı götürdü şehirden
Seni de beni de...


Çağdaş DURMAZ