7
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
494
Okunma
Öyledir,
Toplasın çehreni üzerimden
Beklenen tebessümüm depremidir kahkahaların,
Beni yıkım sayanların bir bildiği olmalı
ve asamı ateşten yapanların,
Ben külfetsiz yolları bilmem
Şeytanın dört yanında oturdum
Ve eğittim alın yazımın zor kıvrımlarında
Nasıl hiçe dönüşeceğimi..
İnsanlığımın en hilkatli tarafından
Affa mazhar olmak için
Yanıklarımın izini gösterir çizgilerdir kelimelerin
Ve yeniden biçimlendirsin diye yaratan beni..
Ne mümkün
Yapıştı yere zerrece miskalim
Ne şerefim kaldı ne haysiyetim
Süpüremez şimdi beni nazende sevgiler
Çıkmaz bu can derken,
Yanılgı mı kıvrımları keskin gökyüzünün
Tenime değen uçak mavisi?
Bu kadarı için bile inkar edebilirim kendimi,
Kimim ki ben?
5.0
100% (15)