GAZZE’DE SEVİNÇ VE UMUT

Bir çocuk gülüyor, gökyüzü kadar saf,
Kırık bir topu var, kalbinde dolu insaf
Tozlu sokaklarda yankılanan bir nefes,
Dünyaya “barış geldi” diyor gür bir ses.

Bir kız çocuğu saçına zeytin dalı takmış,
Taşlardan bebek yapmış, onlara bakmış.
“Bir gün uyanırız” diyor, “mutlu sabaha,”
Korkusuz, dumansız, girmeden eyvaha.

Bir baba, yıkık dökük duvarın önünde,
Çocuğunun gülüşünü saklar gönlünde.
O gülüş, tüm dünyanın kalbinde yankı,
Umudun en sessiz, en güçlü çığlığı.

Bir anne dua ediyor, üşüyen elleri titrek,
“Yeter ki barış gelsin, canım olsa gerek.”
Gözlerinden düşen yaş, inciden de saf,
Sevincin adı orada, hayat, sanki elyaf.

Bir kuş konar minarenin garip taşına,
Cıvıltısı karışır ezanın tam da başına
“Gazze’de sevinç,” diyor, “küle dönse de dünya,
Bir çocuk gülüyorsa, bitmez bu rüya.”

09.10.2025
Yazan: Çetin IŞILDAK