0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
71
Okunma
Uçsuz bucaksız mavi bir denizden sana gelen intihar tınısıyla dolup taşıyorsun
Eylülden kalma bir sonbahar kokusu içini dolduran
Çıplak adımlarla gezdiğin soğuk deniz kumları, işte seni yaşamdan kopmaya iten
Gözlerini seni soğuk bir ışıkla ürperten ay’a devirdin
Yıpranmış ve titreyen ellerin artık sürüklediğin yükü taşımayacak
Son kez verdiğin nefes tükenmişliğin hazin ritmiyle çınlıyor
Kutsal olmayanla kutsanan sen, hiçliğe son bir adım kaldığını biliyorsun
Işte o Yunan şarkısı var şimdi kulaklarında, affedilemez denen o günah
5.0
100% (2)
