1
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
122
Okunma
Geçtiğim üzüm bağlarına,
Bir serçe kondu.
Gözlerim kan ağlıyor.
Bu ne biçim oyundu?
Bitti, belki atlaslar yanar.
Belki kıtalar değişir,
Kalplerinin kenarında.
Hiç mi dokunamadım hayatına?
Yüzün de mi kızarmadı?
Söylesene!
Beş para etmez ağızlardan,
İsmimi duyduğumda,
Başımın içi alev alev yandı.
Cenneten her çıkışımda,
Ürperiyorum artık.
Ben kırığım evet.
Ben paramparçayım.
Ama biraz utanman olsaydı,
Çenen biraz kapansaydı,
Parçalarım parlardı zifiri karanlikta.
Cevap Yaz