Bazen yalnız kalırsın hani.. işte ben yalnızım dersin kendi kendine ..
İçinden hiç gülmek gelmez aslında ama gülersin …
Zorlada olsa bir tebessüm oluşur yüzünde sırf dostların için…



Bazen yorgun düşersin hani ..yüreğin kaldırmaz bazı şeyleri..
İsyan eder içten içe ama duyuramaz feryadını vuramaz dışarıya
İçinde yankılanır durur bir ömür …



Bazen çıkmaz bir yol olur hayat hani…
Arayıpta bulamadığın bazı çıkışlar gibi..
Bekleyipte varamadığın sonuçlar gibi
Uzanıpta dokunamadığın yıldızlar gibi
Kıyıpta saramadığın yareler gibi…
Kanar durur son damlasına kadar …
Durduramazsın ..!!!



Bazen sert bir rüzgar olur hani gönüllerde esen
İnsanın bağrına bağrına vurup iflahını kesen..
Yaş yerine kan gelir gözlerinden fark edemezsin
Tutmaya çalışırsın onu yerinde hükmedemezsin…


Gün gelir tutamazsın artık onu yerinde
Kendini belli eder gözlerinde
Ömrünün güzel geçen her deminde
Bir damla daha belirir o güller açan yüzünde…
Akar gider yanağından zaman gibi..
Haykırışlar çaresiz !
Her damla bin sevgi bir nefret taşır ..
Var mıdır ki gönül yaresiz (?)