0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
44
Okunma
İnsan çarşıda sokakta gezdikçe
ne yazıkki nefsani düşünceleri artar
o halde insanın kötü düşünceden korunması için
güzel yerlerde
güzel dostlarlarla
oturmak mevlâdandır
Yüce Mevlâ için
onun adının anıldığı yerler
ve konuşması güzellik olandan
daha evlâ kim vardır
İnsan her işe onun adı ile
hayır ve fayda umarak başlamalı
eğer konuşması fayda yerine
zarar veriyorsa susmasını bilmelidir
her soruya biliyormuş gibi başlayıp bilmeden laf üretmek
kişiye büyük zarar verir
Alim ve ilim sahibi odurki
bildiği konuda konuşur
bilmeden konuşulan her kelime
kâr değil zarardır
yersiz ve zamansız konuşmak
kişinin alimliğini değil
cahillik ve ahmaklığını gösterir
kişi bilgisizlikten susmakla
ve bilmiyorum sözü ile korunur
