Diriler...

Ölürken çenemizi unutkanlıktan bağlanmadıklarını nereden bilecekler!
Biraz dua okuyup, biraz yad edecekler!
Birkaç saat sonra, hepsinin canı sıkılacak! evlerine gidecekler!..
Ertesi gün Allah rahmet eylesin diyecekler!
Hakkımız helal olsun deyip, toprağa gömecekler!
Mezarımızın başında Kur’an okuyacaklar!
Soranlara çok erken yaşta öldü diyecekler!
Sonra eve, taziyeye gelecekler!

Ölüler...
Kabristanta
Kalkıp hoşgeldin diyecekler!
Otururup önce onlar dünya hayatımızı sorgulayacaklar!
Sonra akibetimiz için tahminde bulunacaklar!
Bizim için ya cennetlik!
Yada cehennemliksin diyecekler!
Günahlarımın af olması için dua edecekler...

Sonra...
Canları sıkılırsa geceleri uzanıp
Akan yıldızları seyredecekler!
Oyuncaksız, salıncaksız küçük ölülere: "sen günahsızsın!" Diye, moral verecekler!
Yeni arkadaşlarla tanıştıracaklar!
Teselli edip, edebiyatı götünüz diyecekler!
Sakın üzülüp ağlama!
Burada...
Kimse ağlayamaz ki, zaten burada
Küçük ölülerden utanır diyecekler!

Yaşlılar:
“Öldük de bu hayattan kurtulduk Allah`a şükür!” deyecekler!
Yaşlı ölüler, yaşayanlara seslenecekler!
"Bize yanmak sizin nenize gerek diyecekler!
Siz kendi halinize ağlayın diriler diye bağıracaklar!.

Hem sonra arkamızdan neye ağlarsınız?
Bizi ölürken elinizle kafene sardınız!
Kendi elinizle bizi yudunuz!
Kıiblegâha yönelen kabrimize gömdünüz!
Biz böyle, ebedi istirahatgahımızda daha mesuduz!
Diye bağıracaklar!.....
Dinçer DAYI