Karalar arası
Çamurlarda unuttuk sevmeyi
Uçmak isteyen
Bir dodo kuşuydu yaşamak
Kaldırıp başımızı
Bakmak isterdik
Uçan balonlara hapsolmuş hayaletlerimize
Bakmayın öyle derdi sesler
Kör olursunuz
Kanardı gözlerimiz
Gökyüzü, güneş
Sanki hep başkalarının hakkıydı

Neydi ki
Sarılmak, ya sevilmek

Sığındığımız rahimlerde tutunamadık
Sığındığımız ormanlar yaktı bizi
Sığındığımız sular boğdu
Sığındığımız kalpler atmak istemedi

Sustuk sonra
Neden diyen olmadı
Susunca büyüdük sandık
Kırılgandı oyuncaklarımız
Dünyaları kırdık
Kırıldık

Bazı ruhlar geçti içimizden
Bazı ruhları çok sevdik
Üçer defa
Farklı dillerde haykırdık adlarını
Biri geçmişti
Biri şimdi
Biri gelecek

Gözlerimizden dökülen
Taşa yazılmış dualara dönüşüyordu
Soğuk duvarlara çarpan seslerimiz
Kabuslar yeşeriyordu
Düştükleri topraklarda

Oysa
Günde her vakit
Rüyalara inanırdık biz

Rüyalarımıza sığındık
Rüyalarımızda öldük