Gün batıyor yine sensiz Okyanus kenarında
Sahil kumsalında oturdum tenha yerde
Acı kahveyi yudumlarım yalnızlığımla
Alabildiğine bakarım ufuklara var mısın diye
İçime çöker güz acılarının bin bir türlüsü
Nereyi süzsem tefekkürle boşlukta kalıyorum
Soğuk terler dökerim olmayışının özleminde
Bitmedi işte talihin fırlatıp attığı kahırlı yıllar...

Kimsesiz kaldım gurbetin ayaz akşamlarında
Bir kaç cümlelik sohbete muhtacım
Sıcacık nefesinden dökülen asil kelimeler
Hayat kaynağım, ömrüme ömür katanımdın
İçtğim çayların, ne de kahvenin
Tadı kalmadı ellerinle demlenmeyince
Gün batımlarına bırakırken hisli göz yaşlarımı
Ahh! Sevda yüklü türküler düşüyor dudaklarıma!..

Şimdi nerede, hangi diyardasın bilmiyorum ki
Belleğime kazıdığım bir tek şey aşkın
Haber alamasam da, yüreğindeki o sancılar
Uzaklara her baktığında sessiz feryatların
Geceye uzanan avazların kim bilir gök kubbede
Şimşekler çaktırıyor, yağmurlar indiriyordur
Gönül bahçenin solmuş mavi günllerine
Uzaklar kısalacak, elbet bir gün bizde kavuşuruz
Tasalanma, gün batımları bizi kucaklayacak
Yüz yıla bedel yıllar, mevsimler bitecek
Elbet bir gün kavuşacağız umudu ile yaşarım...

Zafer Direniş
...