Yirmi beş yıldır ve her geçen gün
Ülkem karanlığa yol alırken
Mutsuzluğun ta dibine vurduk
Gülen yüzleri, şen çocukları kaybettik
Geçen yıllarda kaldı mutlu anılarımız!..

Türk, tarihinin en karanlığına itildi
İhanetlerin ardı arkası kesilmez
Kim müslüman, kim Türk bilinmez
Öyle bir cendere içine sokulduk ki
Cinneti solurken milli ihtilâl diyoruz!..

Söylemlerine bakarsan adam sanırsın
Gazze istismarı dudaklarından düşmez
Yüzbinler katledildi gözler önünde
Hayt huytlara devam ettin aldatmaca
Katliamlara göz kırptın ey ihanetçi başı!

İkinci Lavrens deniliyor adına, bilesin
Kuran okusan, secdeye varsan ne
Binlerce korumanla Cuma’ya gitsen
Kanla kurtardığımız güzel yurdu
Parsel parsel sattın eli kanlı küffara!..

Elbet senin de bir sonun olacak
İhanetlerin bedeli ödenecek
Tanrı tanımaz, peygamber bilmezler
Çalıp çırptıkları yanlarına kâr mı sanacak
Özünde her Türk hesap soracak!..

Zafer Direniş
...

Mutsuzluğun kitabından!..