0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
39
Okunma
Bir Kalem Yak
Bir kalem Yak yosun tutmuş duvarlara
Avuçlarımda eski tozlu bir hatıra
Simsiyah o gözlere gözlerimi yumarken
Gök yüzüne takıldı cana can veren mana
Nihayet erdi menzil yol bitiyor ötede
Hissiz yağmurlarımı aldı götürdü rüzgar
Taş kesildi gözlerim kala kaldı köşede
Yıldızlar sustu tek tek ardımda kalın duvar
Bir kalem Yak sönsün bütün ışıklar
Hayaletler dolaşır girdaplı maskelerle
İğnelenmiş zihinler çığlık dolu odalar
Götür beni buradan sararmış hüzünlerle
Görürüm ötelerden gelen yakamozları
Yolunu kaybetmiş seyyah hissesinde hiçlik var
Sararmış o gecede kustum hokkabazları
Zamanın avlusunda billurdan kırık canlar
Bir kalem yak yandı yanmayan kandil
Ömrüm geçti beyhude eridi lal oldu dil
Ufuklara haykırsam bunu sadece sen bil
Gül koksa da dudaklar gözlere çekilmiş mil
