1
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
142
Okunma
YANLIZLIK
Kalabalığın içinde yürüyorsun,
insanlar omzuna çarpa çarpa geçiyor,
sesler, gürültüler, ışıklar…
ama sen,
bir adada gibisin.
Hiç kimseyi tanımıyorsun,
hiç kimse seni fark etmiyor.
Bir selam bile düşmüyor yüreğine,
bir tebessüm uğramıyor yüzüne.
Bütün şehir konuşuyor —
ama seninle kimse konuşmuyor.
Ve o an anlıyorsun,
yalnızlık kalabalığın ortasında da büyüyebilir.
Ama sonra,
dünyanın öbür ucundan bir ses dokunuyor sana;
bir cümle, bir kelime, bir gülüş…
Binlerce kilometre uzağında bile
bir ruh, seninle aynı duyguda nefes alıyorsa,
artık yalnız değilsin.
Demek ki hayat,
paylaşınca anlam buluyor.
Demek ki insan,
ancak bir başkasıyla çoğalıyor.
Ve anlıyorsun:
Hayat,
dostlarla güzel.
A.H.ALEMDAR
EYLÜL 2925
5.0
100% (2)
Cevap Yaz