Hayaline âşık oldum ben, sana değil,
Bir serap misali önümden aktın,
Gözlerimde ışık, yüreğimde kış,
Adın dudaklarımda, ruhumda yaktın.

Sanki bir eski zamandan düşmüş hayal,
Gözlerinde yıldız, sesinde gece,
Elim uzandı, rüzgârda savruldun,
Kaldım tek başıma hicranın içe.

Sevdanın gölgesi düştü üstüme,
Beni ben olmaktan aldı götürdü,
Bir masal sandım, hakikat acı,
Gerçeğin hançeri kalbimi dürttü.

Ey sureti ince, yüreği uzak,
Ey nefesi rüzgâr, bakışı duman,
Ben hayale düştüm, sen bana değil,
Sen susarken bile içimde fırtınam.

Kokun yoktu, sesin de bir masal,
Bir düş, bir rüya, bir yalan mıydın?
Ben sevdikçe sende büyüyen boşluk
Bir deli sevdada beni kanattın.

Ah ne bilsin bilmeyen bu yangını,
Hayalin ateştir, gerçeğin buz,
Ben düştüm, yandım, tükendim sende,
Ne ses var, ne el var, ne de bir söz.

Şimdi anlıyorum; gönlümde saklı
Bir gölgeye âşık olmuşum sessiz,
Sen değildin, bendim seni büyüten,
Hayaline değil, kendime gömülmüşüz biz.

Hayaline âşık oldum ben, sana değil,
Bir eski defter gibi kaldın bende,
Adını andıkça titrer dilim,
Ama bil ki yüreğim çoktan sende.