Sevgi, saygı firar etti
Bir acayip derde düştük
Her kim varsa zarar etti
Bir acayip derde düştük

Köksüzler sürerken sefa
Garibanlar çeker cefa
Çoktan unutuldu vefa
Bir acayip derde düştük

Ne büyük ne küçük belli
Her kim varsa sivri dilli
Namus dersi verir zilli!
Bir acayip derde düştük

Tutulmuş köşe başları
Mazlumun akar yaşları
Hain bağlamış taşları
Bir acayip derde düştük

Dolarken cüzdanlarımız,
Boşaldı vicdanlarımız
Söndü heyecanlarımız
Bir acayip derde düştük

Ak görürler karaları
Sağaltmazlar yaraları
Çok değişti buraları
Bir acayip derde düştük

Bulmak müşkül vakur insan
Dört bir yanda çukur insan
Bencilleşmiş hakir insan
Bir acayip derde düştük

Çoğalmış nefsin hevası
Bitmiş insanlık davası
Yoktur bu derdin devası
Bir acayip derde düştük

Kimlerden akıl alasın
Hangi kapıyı çalasın?
Ara ki insan bulasın!
Bir acayip derde düştük

M. NİHAT MALKOÇ