Mecnun muyum sanki çölde gibiyim
Yıkar geçer fırtınalar dibiyim
Yalnızlar sokağının sahibiyim
Divaneye döndüğümü bilmesin

Yosun tutar kapılarım yollarım
Açık durur kimi bekler kollarım
Girmek için kendimi de zorlarım
Buzhaneye döndüğümü bilmesin

Geldi geçti mevsimlerim baharsız
Niyet vardır ama gönül kararsız
Dikiş tutmaz dostluklarım yararsız
Efsaneye döndüğümü bilmesin

Tuz basmışım yaralarım kanıyor
Yorgun gönül sanki derman arıyor
Tırnaklarım toprağımı karıyor
Mestaneye döndüğümü bilmesin

Ocak yanmaz duman tütmez evimde
Ellerim boş gezer durur cebimde
Hatır gönül bulunmuyor gerimde
Viraneye döndüğümü bilmesin

Yolum yorgun her gün beni görmekten
Hayalime kara çorap örmekten
Takatim tükendi emek vermekten
Biganeye döndüğümü bilmesin

U.Ü.

Mestane: kendinden geçmiş bir durumda
Bigane:Yabancı,ilgisiz