AZAD EDİYORUM

Beklemek değil de
Beklediğimi bile bile yok sayman zor gelen.
Kalbimin kuşu,
Canımda ki avazım
Allah’tan tek niyazım
Gelmeyen yazım
Dinmeyen sızım
Açtım kapılarımı azad ediyorum seni.

Çok düşündüm,
Günlerce ağladım,
Sensiz nasıl oluruz ki dayanabilir misin diye sordum kalbime,
Ruhumu yokladım,
Canımın kaybettiği kana baktım,
Durup durmayacağını umursamadım
Ve
Uçup gidip gitmeyeceğini görmek için bıraktım seni tutup nefesimi
Seni sevmek beklemek değil de
İşte;
Bir bilinmezlik de kulaç atmaktan yoruldum.

Beklemek değil de zor gelen
Beni kendimden etmen
Beni başkaları için ezmen
Olmayışı hatır sormak için hiç bir merhaban
Ve
Beni teneşir de bırakıp toprağa koymayışın
Evet
Evet çoktan koydun teneşire çünkü;
Varlığımın varlığın için kıymeti bir muamma
Bunu bilememek değil de
Bu bilinmezlik de ölememekten yoruldum

Beklemek değil de zor gelen
Sözler hükmünü yitirmiş
Fikrim savaşta
Yüreğim kendiyle sorgu da
Ne desem bilmiyorum
Hatam mısın değil misin onu da bilmiyorum
Ama
Sezen abla diyor ki
Sen en güzel duyguların katilisin.
İnsan ölür toprağa gömülür ya
Ölen duguları mı nereye gömeyim vefasız?
Nerede unutayım kendimi?
Nasıl vazgeçeyim seni azad ederken seni sevmekten?
Sensizlikte ölmekten değil de
İşte
Bunca bilinmezlik de hiç mi sevmedin düşüncesinden yoruldum

Binnur Doğan
19.09.2025
23.13