MUTLULUK

Erkek, mutluluk sevmektir dedi.
Sevdi, olmadı.

Erkek, mutluluk, çok sevmektir dedi.
Çok sevdi olmadı.

Erkek, mutluluk, kadının yanında olmaktır dedi, her şartta her durumda yanında oldu.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, kavgada bile sarılmaktır dedi.
Kadın uzaklaştı.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, tartışmalarda oturup asgari müşterekte birleşmektir dedi.
Kadın, her seferinde, ama diyerek parantez açtı ve bir önceki tartışmalarla geri geldi, anda kalmadı.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, sadakattir dedi, hep kadına bağlı kaldı.
Kadın hep kuskulandı.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, dürüstlüktür dedi.
Kadın erkeğin dürüstlüğünden bile kuşkulandı.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, öze saygının gereği temiz olmak, şık giyinmektir dedi.
Kadın, kimin için şık giyindin dedi. Olmadı.

Erkek, mutluluk, aşk kokmaktır dedi, kaliteli parfümler kullandı.
Kadın, parfümler kimin için diye sorguladı.
Olmadı.

Erkek, mutluluğumuz için annemlere gidelim dedi.
Kadın, annesine, kardeşine gideceğini söyledi.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, evine, çocuklarına, mutfağına harcanandır dedi.
Kadın kardeş payı dedi, poşetlerle ikiye böldü.
Olmadı.

Erkek, mutluluk, kadını anlamaktır dedi,
Kadın, çözülmesi mümkün olmayan bir muamma oldu, çözülmedi.
Olmadı.

Erkek, mutluluk konuşarak sorunları çözmektir dedi.
Kadın, her sözü erkeğin ağzıma tıkadı.
Olmadı.

Erkek, nihayet bir karar aldı. Önce kabuğuma çekildi. Sonra soğudu ve konuşmamak ve karışmamak, ve barışmamak için sustu!

Erkek, sonra öğrendi ki, kadın, eş (eşit) değil herşeye evet diyen köle ruhlu adamlar istiyor.

Erkek, sonra öğrendi ki, erkek evrenin sırrını çözebilir ama bir kadını asla!

Erkek, böylece erkek, kadını sevmekten vazgeçti.

Kadın mı?

Erkek, kadını sevmeyince, kadın da kedileri sevdi!

Efkan ÖTGÜN