0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
58
Okunma
Taşların arasında yankılanır zaman,
Dev adımların sessizliğiyle dolanır yaşam.
Koca gövdeler, eski çağların sessiz tanığı,
Ama bil ki, en kadim yürekler bile bilir
Cuma’yı…
Güneş ufuktan çekilirken
Ve gökyüzü kırmızıya boyanırken,
Dinozor da bir köşede durur,
Tıpkı bizler gibi…
Düşünür, iç geçirir,
Ve bilir şükretmenin sessiz güzelliğini.
Zamanın ötesinde bir sabır,
Taşların altındaki sırlar kadar eski;
Ama Cuma gelir, gelir de
Her dev, her kuş, her insan
O anı paylaşır,
O sessiz teslimiyet anını…
Dinozor da bilir ki;
Hayat uzun, zaman kısa,
Ve bir an durup şükretmek
Bütün çağları birbirine bağlar
